Að vafra á veraldarvef getur oft verið hin mesta skemmtun. Þar sem lesendur mínir hafa látið vel af þeim stöðum sem ég hef bent á bendi ég hér á fleiri.

Þetta er nú eitthvað sem mér fannst skemmtilegt.

Dálítið seventie's

Og einn fyrir pabba og mömmu

Sjónvarp

Og þessi er bara kúl

En nú fer ég að sofa. Ætla með konu minni út að sprikla í fyrramálið.

Missið ekki af því......

Að tillögur systur minnar þá mun bloggið mitt hljóma svona í dag:

I fredags spiste jeg ansigter og drak mjød til

Fyrir mömmu ?
Skemmtilegt áhugamál Norðmanna
The Hringson's ?
Skemmtilegur tímaþjófur !
Og þessari missir maður ekki af. Eitt af grundvallarritun heimsbókmenntana. Algjört möst að lesa.

Verði ykkur að góðu.

Ég vill taka það fram að mér hefur farið aftur í körfubolta. Miðað við hvað ég er góður íþróttamaður er alveg ótrúlegt hvað mér hefur farið aftur. Þetta ástand gengur ekki lengur og mun ég gera eitthvað í því.

Missið ekki af því ........

Lagði leið mína á Stuðmannaball á Laugardag.

Var það hin besta skemmtun og var hljómsveitin í fantaformi eða eins og þýskur gagnrýnandi lýsti því einu sinni "Ein funkelnder Diamant mit fast perfekten Schliff".

Samferðamenn mínir voru ekki af verri endanum, Hinn spaki spilaklúbbur, mínus Gwelda þó. Óneitanlega kom upp í hugann frækin ferð í Varmahlíð og var mikið spjallað um þá merkilegu ferð.

Þess má einnig geta fyrir þá sem hafa fengið upplýsingar um inngönguþraut í ákveðið fertugsafmæli, þá mun ég komast inn. Sýndi það og sannaði að ég hef engu gleymt.

En sem sagt þetta var mikið gaman.
Annað var það ekki.......


P.S Mikið helvíti er hann Egill nú samt orðinn feitur

Það er verið að rífast um gömul hús á Laugaveginum. Reykjavíkurlistinn vill rífa gömlu húsin og byggja nýjar dvergkringlur í staðinn. Ég hef nú alla tíð hallast að því að kringlur (moll) séu af hinu illa. Hef ekki nema mjög takmarkað þol þegar ég kem í slíkar byggingar. Seiðandi við heilann og stöðugar kvalir í hnjám og hrygg. Ég hef alla tíð verið hrifnari af Laugaveginum, ekkert endilega vegna húsanna heldur frekar vöntunar á þessari tilfinningu sem hellist yfir mig í Kringlum. Annars er ég ekki þessi týpa sem er mikið fyrir verslunarferðir, hvort sem er í Kringlur eða Laugaveg. Ég versla í minni heimabyggð og er snöggur aðí. Ég hef hins vegar tekið þátt í breytingu á húsnæði við Laugarveg. Það var merkileg reynsla og dýr. Það er nefnilega svo að húsin við Laugaveg eru gömul og misvel á sig komin. Og það er dýrt að gera upp gömul hús. Ég get því vel skilið að Bolli og félagar vilji fá að byggja dvergkringlur með fleiri fermetrum heldur en að gera upp gamla hjalla. Ég er hins vegar á því aukin verslun á Laugaveginum verði ekki til með fleiri dvergkringlum. Það sem er að Laugaveginum er íslenskt veðurfar. Það nennir enginn að þvælast á milli verslana í grenjandi rigningu og rokrassi. Lausnin er þak yfir Laugaveginn. Ekki lokað en þó þannig að bílaumferð sé ekki leifð nema þvert á götuna en ekki niður. Hugsið ykkur að rölta niður Laugaveginn. Enginn rigning, engin snjókoma og léttur andvari sem gælir við glaða kaupendur sem versla sem aldrei fyrr með bros á vör.

Upp er runnin öskudagur,
ákaflega skýr og fagur
Einn með poka ekki ragur
úti vappar heims um ból
Góðan daginn, gleðileg jól.

Úmbarassa, úmbarassa, úmbarassasa....

Hver samdi þetta eiginlega, hugsaði ég meðan ég fór yfir textann í huganum. Og þá kom ég að millikaflanum og áttaði mig á að þetta er auðvitað skátalag. Útskýrði allt.

En það er sem sagt runnin upp sá tími ársins að unga kynslóðin fer af stað og sníkir sælgæti út um allan bæ.

Fyrir okkur sem eyddum okkar öskudögum við hengja smáposa aftan í grunlausa og höfum áhyggjur af tönnum barnanna okkar, svo maður tali nú ekki um ástandið á heimilinu eftir heilan dag í sælgætisáti, þá er þessi breyting ekki til batnaðar.
Þetta er hins vegar orðin fastur liður og við verðum bara að taka því.

Hins vegar er mikil reiði núna í gangi á mínu heimili.

Ég er reiður yfir því að dóttir mín skuli vera í skóla þar sem stjórnandinn er vanhæfur, konan er reið yfir því að þurfa banna dóttur okkar að fara í snýkjurnar og dóttirin er reið vegna þess að hún á foreldara sem heimta að hún fari í skólann.

Fyrir nokkrum árum var nefnilega árlegu fríi á öskudag fórnað í kennarasamningum. Stjórnendur í skóla dóttur minnar ákváðu á þessum tíma að nú skyldi kennt á öskudag. Ekki eins og nokkrir aðrir skólastjórnendur sem ákváðu að hafa vinnudag kennara á þessum degi. Nú í dag er það hins vegar orðið nánast undantekningalaust að börn eru í fríi á þessum degi vegna vinnudags kennara, geta farið í grímubúningana og snýkjurnar eins og þeim listir.

En ekki mín.

Það hefur nefnilega verið tilkynnt formlega að þrátt fyrir misskilning sumra nemenda þá sé skólaskylda á öskudag. Og á að kenna? Nei aldeilis ekki.

Það er nefnilega til eitthvað í dag sem heitir "bláir dagar".

Bláir dagar eru dagar þar sem breyta má út af námsskrá og hafa skemmtanir fyrir nemendur á einhvern máta.

Og öskudagur er blár dagur.

Það á sem sagt að mæta í skólann, læra að búa til grímur og síðan að fara á bíó kl. 10 og eftir það mega nemendur fara heim. Vinsamlega mæta með pening fyrir bíómiða!

Reyndar fannst kennara dóttur minnar að grímugerðin of barnaleg og því mun bekkurinn hennar vera að mála sig í framan á meðan. Sami kennari hefur líka bent þeim á að nemendur geti ekki sleppt skóla nema foreldri biði um leyfi fyrir þá. Hefur sem sagt gefið þeim undir fótinn með að það væri sniðugt að skrópa með leyfi foreldrana. Hún er greinilega sammála okkur um að þetta sé vitlaust en við erum hins vegar ósammála henni um að við eigum að bera ábyrgðina á skrópi. Nei, kemur ekki til mála.

Ég get hins vegar verið reiður og það ætla ég að gera. Dóttir mín verður hins vegar send í skólann í fyrramálið, reið út í skólann og þessa ömurlegu foreldra sem hún á. Konan er hins vegar kominn í þokkalegasta skap.

Annað var það ekki.......

Þetta finnst mér ótrúlega fyndið hjá Haraldi Erni .